کام شیرین گندمکاران از خرید مناسب دولت به جای پرداخت ارز به کشاورز خارجی
تاریخ انتشار: ۳۰ مرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۵۱۷۶۰۰
امسال خودکفایی گندمِ نان با تلاش کشاورزان و قدرشناسی دولت در خرید مناسب و بهموقع، محقق شد، کارشناسان معتقدند دولت هر چه برای افزایش تولید گندم و خرید از گندمکار داخلی هزینه کند، بسیار بهتر از واردات گندم و درواقع ریختن دلار در جیب کشاورز خارجی است.
به گزارش ایران اکونومیست، در موضوع تولید گندم برخی به اصطلاح تکنوکراتها از چند وقت پیش نظریهای دارند و میگویند کشاورزی ایران به دلیل کمبود آب و فقر خاک، ظرفیت خودکفایی در بسیاری محصولات را ندارد و باید به جای اصرار بر خودکفایی، نیاز کشور را وارد کرد، اما بسیاری از کارشناسان معتقدند که گندم تامینکننده نان و قوت مردم است و باید به هر قیمتی در داخل تامین کرد، نمیتوان نان خود را از همسایه قرض گرفت، آنها بر این باورند که هرچه دولت هزینه کند تا جای واردات، گندم مورد نیاز کشور را از تولیدکننده داخلی خریدای کند، به صلاح کشور است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
یکی از مواردی که همیشه محل بحث بوده تعیین نرخ خرید تضمینی گندم است، همه ساله جلسات و چنه زنیهای زیادی در دولت در اینباره انجام میشود که مثلا اعتبار بیشتری در این زمینه هزینه نشود، اما اصل کلام کارشناسان این است که در زمینه خرید گندم، دولت باید به قول معروف ولخرجتر باشد زیرا چندین برابر آن به صندوق دولت برخواهد گشت و کشور مجبور نخواهد شد که در شرایط سخت، پول خود را برای واردات به جیب کشاورز خارجی بریزد.
علیرضا مهاجر، معاون وزیر جهاد کشاورزی در گفتوگو با خبرنگار فارس در اینباره میگوید: آمار خرید تضمینی گندم در سال ۱۴۰۰ حدود ۴.۵ میلیون تن و در سال ۱۴۰۱ نزدیک به ۷.۵ میلیون تن بوده است؛ بر این اساس خرید تضمینی گندم امسال نسبت به سال ۱۴۰۰ حدود ۱۱۴ درصد و نسبت به سال ۱۴۰۲ نزدیک به ۴۱ درصدی رشد داشته است.
معاون امور زراعی وزارت جهاد کشاورزی گفت: در دو سال اخیر با کاهش پنج میلیون تن واردات گندم، توانستیم ۲ میلیارد دلار صرفه جویی ارزی داشته باشیم.
* دست ودل بازی دولت برای کشاورزان نتیجه داد
خودکفایی ایران در تولید نان گندم که امسال محقق شد، به عقیده بسیاری از کارشناسان نقش نرخ خرید تضمینی مناسبی که برای گندم تعیین شده بود، نقش بی بدیلی در این خودکفایی داشت و ایران توانست نسبت به دو سال گذشته دو میلیارد دلار صرفه جوی ارزی داشته باشد.
پیش از این هم بارها کارشناسان تاکید داشتند که دولت به جای اینکه ارز را به جیب کشاورز خارجی بریزد نرخ گندم را طوری تعیین کند که این ارز از کشور خارج نشود و در جیب کشاورز داخلی بماند.
دولت سیزدهم در واقع امسال با تعیین نرخ 15 هزار تومان برای خرید هر کیلو گندم انگیزه مضاعفی را برای کشاورزان گندمکار ایجاد کرد و آنها با تولید بیش از 12 میلیون تن گندم که 10 میلیون تن آن را به سیلوهای دولتی دادند، کشور را از واردات گندم نان از کشورهای خارجی بی نیاز کردند.
ابراهیم مرادزاده، کارشناس کشاورزی در گفتوگو با خبرنگار فارس گفت: با اینکه نرخ 15 هزار تومان مناسب بود و تولید کننده را به کشت بیشتر و تحویل به سیلوهای دولتی ترغیب کرد، اما هنوز خیلی از کشاورزان معتقد هستند که قیمت گندم باید حداقل 17 هزار تومان میشد.
به گفته این کارشناس کشاورزی، دولت باید در زمینه حمایت از تولید کالاهای اساسی دست و دل بازی بیشتری به خرج دهد و مطمئن باشد که ضرر نخواهد کرد زیرا واردات هزینه بسیار بالاتری نسبت به خرید از کشاورز دارد، ضمن اینکه نرخ مناسب خرید گندم، اختلاف قیمت بازار داخل را نسبت به کشورها همسایه به حداقل رساند و همین عاملی برای جلوگیری از قاچاق به کشورهای دیگر شد، پیش از این دلالان قبل از برداشت گندم محصول کشاورزان را خریداری و به بازارهای خارجی میفرستادند یا کارخانهداران خود در قالب واسطه خریدار گندم کشاورزان بودند اما امسال کشاورزان همه خوشههای گندم را به سیلوهای دولتی دادند.
گندمکاران کشور 5.5 میلیون تن گندم بیشتر نسبت به سال 1400 و حدود 2.5 میلیون تن گندم بیشتر نسبت به سال گذشته به سیلوهای دولتی دادند که یک حماسه بزرگ را برای کشور رقم زد این اتفاق مهم علاوه برافزایش ضریب امنیت غذایی در کشور، قدرت سیاسی کشور را در جامعه بین الملل افزایش میدهد، امروزه غذا به عنوان ابزار قدرت سیاسی کشورها محسوب میشود و به کشورها در چانه زنیها سیاسی کمک میکند.
* اهمیت خودکفایی گندم نان کشور در شرایط خاص
دیگر مسئله مهم، شرایط زمانی خودکفایی گندم نان کشور است، در شرایطی که جهان درگیر بحران غذایی به علت دوران کرونا و جنگ روسیه و اوکراین است خودکفایی گندم نان کشور که در دولت سیزدهم شکل گرفت، بسیار ارزش پیدا میکند.
دوران کرونا که از بهمن سال 98 آغاز شد تولید و امنیت غذایی جهان را به شدت تحت تاثیر قرار داد، کرونا موجب اختلال عرضه در صادرات محصولات غذایی شد بنابراین محدودیتهای صادراتی اعمال شد و قوانین سختگیرانه و پروتکلهای بهداشتی، صادرات را بسیار سخت کرد.
قیمت محصولات غذایی تا دو برابر افزایش یافت، شوک شدیدی به بازارهای جهانی وارد شد و کشورها به سمت ذخیره سازی روی آوردند به طوری که چین نیمی از گندم صادراتی دنیا را در انبارهای خود ذخیره کرده است؛ پس از آن جنگ روسیه و اوکراین شکل گرفت و از آنجا که این دو کشور در مجموع 35 درصد تولید غلات جهان را بر عهده دار بودند، شوک دیگری بر تامین غذای جهان وارد شد، بدین ترتیب شرایط طوری شد که کشورهای صادر کننده گندم به حداقل رسید و واردات هم کار بسیار دشواری برای کشورها شد.
این موارد معادلات تامین غذای جهان را به هم ریخته است، کشورها مثل سابق امکان واردات گندم ندارند، بنابراین خودکفایی گندم نان در چنین شرایط خاص دنیا، یک انقلاب بزرگ در امنیت غذایی کشور است که ضرورت دارد مسئولان با اجرای سیاستهای مناسب، این خودکفایی را تداوم بخشند.
پایان پیام/
منبع: خبرگزاری فارسمنبع: ایران اکونومیست
کلیدواژه: خودکفایی گندم نان سیلوهای دولتی واردات گندم خرید تضمینی نسبت به سال جیب کشاورز میلیون تن
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت iraneconomist.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران اکونومیست» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۵۱۷۶۰۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
مکمل خارجی و وارداتی نداریم | بیشترین تقلب در این مکملهاست | روش های تشخیص مکمل اصل از تقلبی
همشهری آنلاین - مریم سرخوش: مکملها بازار پرمصرفی دارند و خیلیها هم به دنبال برند خارجی محصولات مورد نظرشان هستند. شاید همین مساله هم باعث شده که سودجویان محصولات تقلبی را با نام برند خارجی به مشتریانشان عرضه میکنند و هزار و یک آسیب برای سلامت آنها رقم میزنند. همین چند روز پیش بود که معاونت غذا و دارو دانشگاه علوم پزشکی اراک از کشف ۲۲۰ قوطی مکمل ورزشی قاچاق و غیر مجاز در این شهر خبر داد.
پیشتر هم رئیس پلیس امنیت اقتصادی تهران بزرگ از کشف ۵۴۳ قوطی پودر و ۶۱۶۰ عدد قرص بدنسازی تقلبی و قاچاق در ساختمانی واقع در بازار تهران خبر داده بودند. آن هم در حالی که چند سالی میشود، تمام مکملهای موجود در کشور در کارخانههای داروسازی ایران تولید میشوند و تقریبا هیچ وارداتی برای این محصول در کشور وجود ندارد.
این نکته را سیدمحمد ناصری، دبیر سندیکای تولیدکنندگان مکمل ایران هم تأکید میکند و به همشهری آنلاین میگوید: اگر در داروخانهها، محصولی را تحت عنوان برند خارجی عرضه میکنند، همانهایی هستند که تحت لیسانس و فرمولاسیون شرکت خارجی از سوی شرکتهای داخلی تولید شدهاند و ادعای تولید آن توسط شرکت خارجی در کشور دیگر مورد تأیید نیست.
او تأکید میکند که تنها مرکز معتبر برای عرضه این محصولات هم داروخانهها هستند و اگر در محلی خارج از این اصناف عرضه شوند، قاچاق و فاقد اصالت خواهند بود.
وضعیت تولید مکمل در کشورناصری با بیان این که تولید مکملها در کشور از حدود سال 98رونق جدیتری گرفت، عنوان میکند: مکملها پروسه قیمتگذاری بهتری نسبت به دارو دارند و به همین دلیل بسیاری از شرکتهای داروسازی به این سمت آمدند که در کنار محصولات دارویی مکملها را هم تولید کنند.
به گفته این فعال حوزه دارویی، ایران جزو کشورهایی است که تمام مکملهایش در کارخانههای داروسازی تولید میشوند و چند شرکتی هم که هنوز تولید دارو ندارند، استانداردهایی که وزارت بهداشت از شرکتهای دارویی مطالبه میکند را دارا هستند. این در حالی است که در سطح دنیا مکملها در سطح نزدیکتر به صنایع غذایی تولید میشوند.
محدودیت وارداتدبیر سندیکای تولیدکنندگان مکمل ایران درباره بازار واردات مکملها هم توضیح میدهد: رشد تولید مکملها در داخل کشور و همزمان محدودیتهای منابع ارزی، وزارت بهداشت و وزارت صنعت و معدن را در این مسیر قرار داد که جلوی واردات مکملها را بگیرند. این تصمیم کاهش ارزبری برای کشور داشت چون تعداد زیادی از محصولات با وجود 10 تا 15تولیدکننده ضرورتی به واردات نداشتند.
خیلیها در مراجعه به داروخانه، اصرار بر خرید محصول خارجی دارند اما نمیدانند که این محصولات خارجی را در کشور نداریم. به همین دلیل آن چیزی که در بسیاری موارد داروخانهها بهعنوان مکمل خارجی عرضه میکنند، همان محصولات تحت لیسانس است
او ادامه میدهد: البته این الگویی است که در کشورهای همسایه ایران هم وجود دارد. به جز واردات تعدادی از مکملهایی که مربوط به برندهای معتبر دنیا هستند، آنها هم به سمت خودکفایی در تولید مکملها حرکت کردهاند. بر این اساس تقریبا هیچ واردات مکملی در کشور ما هم وجود ندارد.
داستان تولید مکملهاناصری با بیان این که مکملها شامل ویتامینها، مواد معدنی، ترکیبات ویتامینها و مواد معدنی با عصارههای گیاهی، آمینواسیدها و پروتئینها هستند، بیان میکند: تولید این محصولات به 2 صورت انجام میگیرد؛ آنهایی که با دانش فنی و فرمولاسیون شرکتهای داخلی تولید میشوند و گروه دوم هم تحت لیسانس و فرمولاسیون شرکت خارجی در حال تولید هستند. این محصولات هم همان برندی هستند که شرکت خارجی سازنده اولیه، ساخت و دانش فنی آن را به شرکت ایرانی منتقل کرده و درنهایت محصول با همان نام و برند خارجی تولید میشود.
البته به گفته این فعال حوزه دارو، واردات مواد اولیه مکملها همچنان انجام میشود و در این باره توضیح میدهد: همانقدر که در حوزه تولید محصولات آمادهمصرف پیشرفت کردهایم در حوزه مواداولیه مکملها پیشرفتی نداشتیم. در بسیاری موارد مولتی ویتامین مینرال که محصول تولیدشده یک شرکت ایرانی یا تحت لیسانس یک شرکت خارجی است، مواداولیه با احتمال زیاد وارداتی هستند.
ماجرای فروش خارجیها در داروخانههااو درباره عرضه مکملهای خارجی در بازار مصرف هم میگوید: یکی از مشکلات این حوزه تقاضای مردم برای خرید مکملهای خارجی است که البته به فرهنگ مصرف کالای خارجی در مردم ایران مربوط میشود و فقط شامل مکملها نیست. مردم ما زمانی که میخواهند کفش هم بخرند، اگر پول کافی داشته باشند، ایرانی نمیخرند.
ناصری ادامه میدهد: این فرهنگ زمانی مشکل ایجاد میکند که فرد در مراجعه به داروخانه، اصرار بر خرید محصول خارجی دارد اما نمیداند که این محصولات خارجی را در کشور نداریم. به همین دلیل آن چیزی که در بسیاری موارد داروخانهها بهعنوان مکمل خارجی عرضه میکنند، همان محصولات تحت لیسانس است که تحت نام برند یک شرکت خارجی در داخل کشور تولید میشود. اما روی جعبه تمامی این محصولات، ساخت ایران قید شده است.
بیشترین تقلب در این مکملهاناصری درباره محصولات تقلبی موجود در بازار هم بیان میکند: بیشترین سهم قاچاق و تقلب در این محصولات درباره مکملهای ورزشی است که خارج از چرخه اصلی عرضه این محصولات یعنی داروخانهها فروخته میشوند. این مکملها بهصورت پودر تهیه میشوند و به تکنولوژی پیچیده برای ساخت هم نیاز ندارند.
تقاضا برای نمونه خارجی مکملها در کشور بالاست و به همین دلیل سودجویان بهدنبال نمونههای تقلبی این مکملها در کشورهای همسایه هستند
او با بیان این که تخلفات درباره مکملهای ورزشی بهدلیل مصرف از سوی جوانها و اثربخشی برخی از آنها بیشتر است، عنوان میکند: آنها یک پودر پروتئینی قاچاق میخرند و آن را مؤثرتر میدانند اما آگاه نیستند که دلیل این اثربخشی، داروها و مواد نیروزای غیرمجازی است که به این پودرها اضافه شده، اما این اثربخشی جذابیت محصول را برای مصرفکننده بیشتر میکند
روشهای تشخیص مکمل اصل از تقلبیدبیر سندیکای تولیدکنندگان مکمل ایران در پاسخ به این سؤال که آیا راهکاری برای تشخیص محصول تقلبی از اصل وجود دارد، به سه نکته اشاره میکند و میگوید: اول اینکه تمام محصولات ایرانی و تحت لیسانس که در کشور تولید میشوند در سامانه وزارت بهداشت از طریق برچسب اصالت قابل رهیابی هستند. نکته دوم اینکه عرضه مکملها شامل قرص، کپسول، قرص جوشان و پودرهای بدنسازی خارج از داروخانه ممنوع است و هر کدام از آنها اگر خارج از داروخانه خریداری شود فاقد اصالت است؛ یعنی براساس سیکل قانونی وارد یا تولید نشده است.
او درباره نکته سوم هم بیان میکند: داروخانهها اجازه فروش اقلام قاچاق را ندارند و این کار یک تخلف بسیار جدی و با جرایم سنگین است. آنها اجازه ندارند حتی محصولی که از طریق چمدانی و مسافران وارد شده را عرضه کنند. نکته مهم اینکه بسیاری از محصولاتی که در سطح عرضه خارج از داروخانهها فروخته میشوند، تقلبی هستند و از مجرای قانونی هم به کشور وارد نشدهاند.
البته به تاکید ناصری، تقاضا برای نمونه خارجی مکملها در کشور بالاست و به همین دلیل سودجویان بهدنبال نمونههای تقلبی این مکملها در کشورهای همسایه هستند.
ناصری تأکید میکند: اگر داروخانهای اقدام به تحویل مکملی کند که برچسب اصالت وزارت بهداشت را نداشته باشد، این اقدام تخلف است اما مشکل اینجاست که هر قدر داروخانهها میخواهند داروی مجاز عرضه کنند، مردم با وجود تقاضای بالا، آنها را به این سمت هل میدهند و این مشکل درباره سایر محصولات مثل داروها و لوازم بهداشتیها هم وجود دارد. البته این تأیید چنین تخلفی از سوی داروخانهها نیست.